Hotelgeschiedenis

Op 19 december 1907 diende de heer Weill Martignan, ondernemer, de statuten in van een bedrijf met de naam Trianon, dat gepland was om een luxehotel in Versailles te bouwen. Het idee van de naam van het bedrijf wordt gerechtvaardigd door de nabijheid van het toekomstige hotel tot de Petit en het Grand Trianon van het Park van het Paleis van Versailles. De architectuur werd toevertrouwd aan René Sergent, die ervoor koos een metalen frame te bouwen met metselwerkgevels die het klassieke steenwerk in de stijl van die tijd rigoureus reproduceerden.

Op 1 mei 1910 kwamen veel mensen uit Versailles naar de inauguratie van wat in de loop van de tijd 'hun' hotel zou worden. Er kwamen ook wereldpersoonlijkheden om daar te verblijven, die zowel de luxueuze setting als de rust van de plek prezen.

Sarah Bernhardt verbleef in het hotel tijdens haar Parijse optredens van ‘l’Aiglon’. Ze wreef de schouders in met Marcel Proust, de bankier Lafitte en de vliegenier Santos-Dumont.

Toen de vijandelijkheden van de Eerste Wereldoorlog uitbraken, transformeerde het hotel Trianon Palace tot een extra ziekenhuis voor de Britse troepen. Het hotel werd in 1916 heropend en keerde langzaam terug naar zijn oorspronkelijke roeping.

Op 1917 april richtte het Inter-Allied Militair Comité hier zijn permanente oorlogsraad op, die tot doel had een einde te maken aan de dodelijke oorlog.

Op 7 mei 1919, in de kamer die nu zijn naam draagt, dicteerde Georges Clemenceau de voorwaarden van het Verdrag van Versailles, dat een paar dagen later in het Paleis van Versailles werd ondertekend.

Zodra de vrede terugkwam, hervatte het Trianon Palace hotel zijn plaats als sociaal instituut en op dat moment bracht een speciale ‘omnibus’ het drie keer per dag in verbinding met de Place de la Concorde. Al snel werd het Trianon-paleis het herkenningspunt van mannen van brieven en de entertainmentwereld. Dus kwamen Paul Valery, Sacha Guitry en Marlene Dietrich hun batterijen opladen. Het werd ook het favoriete vakantieresort van 's werelds grootste fortuin, John Rockefeller en Paul Getty, die hier zouden verblijven tijdens hun bezoek aan Parijs.

In 1939 werd het Trianon-paleis opnieuw geïnfiltreerd door het leger. Voor het eerst aangevraagd door de Royal Air Force, die zijn Parijse kantoren hier in de kelder installeerde, werd het in 1940 het hoofdkantoor van de Luftwaffe in opdracht van Marshal Goering. In 1944 was het de beurt van het Amerikaanse leger om het te bezetten. Achter de muren van het Trianon-paleis hebben invloedrijke mannen, zoals Eisenhower, Patton, Bradley, General de Gaulle en Montgomery, belangrijke beslissingen genomen die tot op de dag van vandaag nog steeds onze geopolitieke kaart beheersen.

In 1946 bracht de vrede prestigieuze naoorlogse gasten zoals prins Aga-Khan, koningin Elisabeth II, de koning van Marokko en de koning Hussein van Jordanië.

Door de jaren heen is Trianon Palace een toevluchtsoord geworden voor internationaal gerenommeerde persoonlijkheden. De bewoners van de internationale politiek houden van Trianon Palace vanwege de veiligheid. Schrijvers en kunstenaars zoals François Mauriac, Henri Bernstein, Jacques Brel, Jean Gabin, Jeanne Moreau en zelfs Tino Rossi zijn hier ook gekomen om de rust te zoeken die bevorderlijk is voor creatie.

In 1990 werden Trianon Palace en zijn 3 hectare park gekocht door een buitenlands bedrijf. Het hotel is onmiddellijk ingrijpend gerenoveerd: met name de bouw van een tweede gebouw genaamd het ‘Pavillon du Trianon’, om het Trianon Palace hotel in staat te stellen zijn klanten in een grotere, nog luxueuzere omgeving te verwelkomen. Het Pavillon-gebouw was ook uitgerust met een nieuw conferentiecentrum.

In 2009 werd het Waldorf Astoria Versailles – Trianon Palace onderdeel van het prestigieuze Waldorf Astoria Hotels & Resorts-merk, onderdeel van de Hilton-groep, dat meer dan 5.300 hotels in 106 landen over de hele wereld heeft.